Dzień zacząłem od śniadania. Helen - żona Felipe - świetnie gotuje. Bardzo kulturalnie zapytała mnie poprzez Felipe czego nie lubię jeść. Odpowiedziałem równie grzecznie, że ryb
. Zjadłem pyszny omlet i do tego dostałem własnej roboty - Felipe go robi - jogurt truskawkowy, przy czym warto zaznaczyć, że truskawki dodawane są do niego przed samym jego podaniem. No mówie Wam: niebo w gębie
. Stał sią moim prawie codziennym posiłkiem. Prawie, bo podczas wyprawy nie było mozliwości go robić.
Po śniadaniu, zacząłem się krzątać w fishroomie Felipe. Zmienił się bardzo pod kątem zawartości. Felipe pracując w Szwecji w trakcie urugwajskiej zimy, w sklepie akwarystycznym, przywiózł dużo ryb z jezior afrykańkich. Głównie F1, ale takze WF.
Miał taki układ, że on dba o to, aby ryby przynosiły potomstwo, a w zamian, bedzie mógł zabrać część z nich ze sobą, do Urugwaju. Podobno przewoził rybeczki tygodniowe w bagażu i przeżyły.
Ma zatem teraz jedynie trzy zbiorniki z rybami z Urugwaju, a reszta to Afryka i Centralna. Co ciekawe ryby te są mało popularne w Urugwaju, zatem sprzedają sie jak ciepłe bułeczki. Byloby wszystko super gdyby nie fakt, że robi to wszystko, ponieważ poniekąd jest do tego zmuszony. Nie chcę abyście źle mnie zrozumieli. Ryby dla Felipe to pasja. Wycieczkami w Urugwaju zajmuje sie od ponad 30 lat. Robi to bo musi zarabiać na dom i zycie. Helen nie pracuje, a ogólnie rzecz ujmując koszty życia w Urugwaju są bardzo wysokie. Miesięczne koszty samej energii elektrycznej to średnio 700 USD. W zimie kwota ta wzrasta do 1000 USD.
Całośc opłat miesięcznych: życie, dom to kwota 1200 USD z energią (700 USD), przy czym Felipe nie płaci za dom, bo jest Jego.
Wracając do sedna wątku. W końcu przybyli. Spóźnili się 1.5h. Przywitanie, browarek, srtutu tutu: jak tam, co tam, ale sie zmieniłeś (Ken schudł), hihi haha. Jak nowa praca (Ken stracił swój biznes po tym jak do miasta weszła korporacyjna forma: cos jak Kakadu w Polsce. Przez 9 miesięcy nie miał roboty
Przyszedł czas, aby zapakować manatki do samochodu. Naszym kierowcą był poczciwy Pedro. Trzy lata minęły, a on nabył dwa samochody, przybrał na wadze i zapomniał języka angielskiego, ale dawał sobie dzielnie radę mimo wszystko i na szczęscie nie spłodził kolejnego potomka (ma juz 6 cioro).
Nasz pierwszy cel to Aquas Blancas, ale wczesniej postój przy Arroyo Sarandi - i połów Exmeridionalisów sp. Sarandi(to te najbardziej kolorowe ze wszystkich przeważnie dostępne w handlu).
Tutaj pozowlę sobie na wstawkę dotycząca ryb w obrocie z Urugwaju. Nie ma dzikich ryb w obrocie generalnie, poza prywatnie sprowadzonymi. Felipe nie exportuje ryb. Jeśli ktoś proponuje Wam ryby WF z Urugwaju, to musiał je sam odłowić lub kupić od osoby, która je odłowiła. Tak czy siak ustalenie osoby jest bardzo proste - wystarczy napisac maila do Felipe, czy takowa osoba była na Jego liście kiedykolwiek i w którym regionie odławiała
. Nie mniej jednak w zwiazku z tym, że do Urugwaju przyjeżdza bardzo dużo osób ze stanów - przelot tylko średnio 800 USD w dwie strony - duzo popularnych ryb np. Gymnogeophagus Tiraparae, Gymnogeophaguś Labiatus sp. Blue Yerbalito, exMeridionalis sp. Sarandi, Gymnogephagus Rabdothus sp. Norte może gymnogeophagus Australis znalazło sie w obrocie w stanach, a ze stanów trafiło do Europy. Są to jednak ryby, których pochodzenia nie da sie ustalić, a napewno nie kupujecie pokolenia F1.
Pomijam już fakt krzyzówek tych ryb, ponieważ gdziekolwiek byście nie pojechali i odławiali, to samice wyglądaja w stresie identyczne. Jedynie samce są różne. Jedyną osobą, która może je odróżnić to Felipe. Dlatego tak ważnym aspektem są worki i pisak
na odłowach.
Podróż trwała może godzinę. Przyjechaliśmy na miejsce, a tu klapa.... tama otwarta i jezioro praktycznie puste. Tam natomiast gdzie była mozliwość odłowu Ancistrusów sp. była głebia....
Troche nas to wszystkich zaskoczyło. piekne szuwary, gdzie Gymno chowały się i rozmnażały były ścianne przez gościa z piła mechniczną w rękach. Masakra. Staliśmy z otwartymi oczami i niedowieżaliśmy temu jak można to robić. No ale staliśmy tam jako akwaryści, a nie jako urugwajczycy, dla których jedyna wartościową rybą jest złota kurde rybka. Nie wiedza jest straszna i prowadzi do głupoty czasami.
No nic, nie poddaliśmy się. ruszylismy do walki. wszedzie tam gdzie woda w Urugwaju, jest szansa na rybę. I tak tez było. Nawet w wysychających kałużach znajdowaliśmy, sumiki, zyworódki, otosy, tetry. Nie znaleźliśmy natomiast żadnego Ancistrusa. Powód: za zimna woda. Jak pisałem wcześniej w zeszłym roku o tej porze, temperatura powietrza wynosiła około 25-26 stopni. w tym dniu było może 16-18 stopni. Temperatura ta utrzymywała się juz przez jakiś czas i rybom nie chciało się nigdzie wychodzić. Wszystko schowane głeboko pod kamieniami.
Postanowiliśmy zatem udać sie do drugiego znanego nam miejsca - strumienia - gdzie woda była juz płytsza, było sporo zarośli, a to miejsce dla Cenicichli - głównie Scotti, Corisów (Corydoras), Otosów (zielone, zółte, brązowe, szare, czerwone) i Gymnogeophasusów sp. Aquas Blancas.
No cóż - wracaliśmy z tarczą - tym bardziej, że pomomo aury, ryby, a szczególnie samce prezentowały się imponująco. To okres drugiego tarła tych ryb, zatem guzy na głowach niektórych samców były naprawdę duże.
Gymnogeophagus sp. to ryba haremowa. ExMeridionalis i Gymnogeophagus Rabdothus sp. to ryba żyjąca w parach, zatem zasada odłowu jest następująca:
Ad1. 2+4 lub 2+6 lub 3+5 (przy czym z jednego gatunku można zabrac tylko 8 sztuk i zwykle zabiera sie też młodego samca, a przypadku śmiercie w transporcie)
Ad2. 3+3 lub 2+4 (przy czym wówczas dwie samice zapewne zostana zabite)
Ogólna liczba ziemiojadów do zabrania w tym roku to 35 szt. Zawsze musi byc zapas, nawet jak złowicie najpiekniejszą parę wg Was i nic innego nie będziecie juz chcieć. Zapewniam Was, że wszystko będziecie chcieli zabrać
a na koniec wyprawy wybory przed jakimi staniecie będą upierdliwie ciężkie.
Ja nastawiłem się na pewne rybcie, ale jak zobaczyłem inne (tj w innych miejscach odłowów), to nie mogłem się oprzeć ich pięknu. Należy jednak nadmienić, że ryby odławiane w jednej okolicy, gdzie woda pochodzi np. z Rio Tacuarembo, to tak naprawde jeden gatunek. To co je odróżnia to kolory, a te z kolei wynikają, z różnych warunków wodnych.
W Salinas zaaklimaryzowaliśmy ryby - woda w zbiornikach zenętrznych miała około 12 stopni. Po godzinie wpuściliśmy rybska do ich miejsca zamieszkania przez kolejnych kilka dni.
Wieczorem, to na co czekaliśmy - browar i wołowina z grilla. Palce lizać.
Zmęczęni, ale najedzeni i zadowoleni, myślelismy juz o kolejnym dniu, w którym to nasza prawdziwa wyprawa miała się zacząć.
.
