09-04-2017, 11:41 AM
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 09-04-2017, 18:25 PM przez mady haze.)
Przepraszam, że z opóźnieniem, ale ostatnio mam mało czasu żeby zabrać się za pisanie.
11.02 Zonja Honda i Canada El Sauce
Nadszedł dzisiaj oczekiwany czas kiedy to mieliśmy odławiać Gymnogeophagus cf. Australisa. W zasadzie jest to jedna z ryb, dla których tutaj przyjechałem.
Po drodze zatrzymaliśmy się przy Canada El Sauce. Nie łowiłem nic w tym miejscu, ale Pedro razem z Magdą i Mateo z mostu złowili kilka pięknych piranii. Przynętą dla pierwszej była jakaś przypadkowa rybka złowiona przy brzegu na podbierak, ale już dla pozostałych niestety dla niej - pierwsza pirania. Nie znam się na tych rybach, więc niewiele o nich Wam napisze. Wiem jedynie tylko, że są to te, które jedzą siebie nawzajem. Jan ze swoim ojcem tym czasem, brodzili w tejże wodzie i szukali czegoś innego niżeli piranii.
Ogólnie fajnie było patrzeć na to zjawisko i nic nie robić
Po godzinie zabawy z piraniami pojechaliśmy w kierunku ZH.
Zonja Honda to rzeka, która zlokalizowana jest w kierunku na Bella Union (czytaj: besza junion). Ten tydzień zapowiada się deszczowo niestety. Nie chodzi o ulewy, ale przelotne opady. Nalezy jednak zaznaczyć, że tutaj przelotne opady, to tak jak u nas ulewa.
Rzeki w niektórych regionach bardzo przybrały. Rio Cuaro wylała na obszarze 100-150m. Zacząłem się trochę martwić. Nie mniej jednak po przyjeździe na miejsce okazało się, że ZH przybrała tylko ok. 100cm. Było znośnie, ale nie było też zbyt wiele miejsc do odlowu gymnosow, bo woda przybrała na sile. To też oznaczało że jest silnie natleniona. W połączeniu ze słońcem i temp okół 30 stopni powodowało, że złowione ryby szybko błagały o tlen.
Jak zapewne już wiecie, Gymnogeophagus'ów nie złowicie w rwących rzekach. W takich przypadkach, gdy woda przybiera i zmienia się w rwący nurt, należy szukać rozlewisk i raczej płycizn - tak do 50 cm. Wówczas jest szansa na złowienie dużej ilości tych ryb. Mój punkt znajdował się z boku pod mostem, własnie na płyciźnie.
W sumie odłowiłem jakieś 30 szt. Wystarczyło dla wszystkich z małym naddatkiem. Pod poniższym linkiem macie filmik krótki do ściągnięcia z tego miejsca:
https://www.dropbox.com/s/asxyp1u2s6g5gw...6.MOV?dl=0
Spędziliśmy tutaj około 2 godzin. Potem ruszyliśmy do Bella Union. Do kolacji mieliśmy jakieś 4 godziny, już po ogarnięciu ryb.
W sumie to się cieszyłem, ze mamy tyle czasu, bo padłem ze zmęczenia od tego rzucania cast netem (tzw. siatka narzutowa). Nie wiem czy mieliście okazję rzucać tą siatką i wiecie co mam na myśli, ale uwierzcie rzucanie przez ponad godzinę, z niewielką przerwą potrafi zmęczyć. Ja mam wzrostu jakieś 175 cm, a siatka którą rzucałem z brzegu, o ile dobrze pamiętam 130 - 140cm średnicy. Nie jest to wcale komfortowe, a była to jedna z mniejszych którą używaliśmy.
Wieczorem kolacja w fajnej restauracji blisko Rio Uruguay. W oddali widzieliśmy jak ciemne niebo co jakiś czas zmienia swój kolor na biało żółty. Burza zbliżała się od strony Argentyny. Po kolacji mieliśmy odławiać w Rio Uruguay. Obfite opady spowodowałaby, że łowienie nocne stałoby się niebezpieczne. W trakcie kolacji nastąpiła taka zlewa, że woda przy krawężniku wylewała się na chodnik. Trwało to jakieś 30 minut. Ulice zamieniły się w rwące potoki. Ludzie nawet nie używali parasoli, bo absolutnie nic to by nie pomogło. W dniu dzisiejszym Urugwaj grał o mistrzostwo SA U20. Po ustaniu deszczu na ulicę wyszli ludzie i zaczęli tańczyć. Urugwaj wygrał 2:1 z Ekwadorem. Sztuczne ognie, alkohol, tańczące tłumy, to atmosfera która pojawiła się znikąd, ale powodowała, że ten wieczór mógłby trwać i trwać.
My tymczasem jak pokręceni, ale pozytywnie nastawieni z latarkami staliśmy na brzegu rzeki i łapaliśmy sumy, glonojady ( Hypostomus luteomaculatus) flondry, Crenicichla Vitatta i inne wynalazki przyrody. Niestety z uwagi na moją operację nogi, nie podszedłem do tego zadania. Brzeg był kamienisty. W zasadzie miejscami zbudowany był z płaskich kamieni tworzących póki skalne, pokryty breją z błota, które po deszczu było bardzo zdradliwe: albo się jechało po nim, albo wpadało do nieoczekiwanej kałuży błota po co najmniej połowę łydek.
Latarki trochę pomagały, ale nie za bardzo. Ekscytacja zresztą rosła i w zapomnienie odchodziło niebezpieczeństwo, kiedy to rozlegały się okrzyki, że ktoś coś złapał fajnego. Nagle w zapomnienie poszły wszystkie niedogodności tektoniczne.
W sumie dzień bardzo udany. Jak padłem na łóżko o 2 w nocy, to jedynie chciałem zamknąć oczy.
11.02 Zonja Honda i Canada El Sauce
Nadszedł dzisiaj oczekiwany czas kiedy to mieliśmy odławiać Gymnogeophagus cf. Australisa. W zasadzie jest to jedna z ryb, dla których tutaj przyjechałem.
Po drodze zatrzymaliśmy się przy Canada El Sauce. Nie łowiłem nic w tym miejscu, ale Pedro razem z Magdą i Mateo z mostu złowili kilka pięknych piranii. Przynętą dla pierwszej była jakaś przypadkowa rybka złowiona przy brzegu na podbierak, ale już dla pozostałych niestety dla niej - pierwsza pirania. Nie znam się na tych rybach, więc niewiele o nich Wam napisze. Wiem jedynie tylko, że są to te, które jedzą siebie nawzajem. Jan ze swoim ojcem tym czasem, brodzili w tejże wodzie i szukali czegoś innego niżeli piranii.
Ogólnie fajnie było patrzeć na to zjawisko i nic nie robić
Po godzinie zabawy z piraniami pojechaliśmy w kierunku ZH.
Zonja Honda to rzeka, która zlokalizowana jest w kierunku na Bella Union (czytaj: besza junion). Ten tydzień zapowiada się deszczowo niestety. Nie chodzi o ulewy, ale przelotne opady. Nalezy jednak zaznaczyć, że tutaj przelotne opady, to tak jak u nas ulewa.
Rzeki w niektórych regionach bardzo przybrały. Rio Cuaro wylała na obszarze 100-150m. Zacząłem się trochę martwić. Nie mniej jednak po przyjeździe na miejsce okazało się, że ZH przybrała tylko ok. 100cm. Było znośnie, ale nie było też zbyt wiele miejsc do odlowu gymnosow, bo woda przybrała na sile. To też oznaczało że jest silnie natleniona. W połączeniu ze słońcem i temp okół 30 stopni powodowało, że złowione ryby szybko błagały o tlen.
Jak zapewne już wiecie, Gymnogeophagus'ów nie złowicie w rwących rzekach. W takich przypadkach, gdy woda przybiera i zmienia się w rwący nurt, należy szukać rozlewisk i raczej płycizn - tak do 50 cm. Wówczas jest szansa na złowienie dużej ilości tych ryb. Mój punkt znajdował się z boku pod mostem, własnie na płyciźnie.
W sumie odłowiłem jakieś 30 szt. Wystarczyło dla wszystkich z małym naddatkiem. Pod poniższym linkiem macie filmik krótki do ściągnięcia z tego miejsca:
https://www.dropbox.com/s/asxyp1u2s6g5gw...6.MOV?dl=0
Spędziliśmy tutaj około 2 godzin. Potem ruszyliśmy do Bella Union. Do kolacji mieliśmy jakieś 4 godziny, już po ogarnięciu ryb.
W sumie to się cieszyłem, ze mamy tyle czasu, bo padłem ze zmęczenia od tego rzucania cast netem (tzw. siatka narzutowa). Nie wiem czy mieliście okazję rzucać tą siatką i wiecie co mam na myśli, ale uwierzcie rzucanie przez ponad godzinę, z niewielką przerwą potrafi zmęczyć. Ja mam wzrostu jakieś 175 cm, a siatka którą rzucałem z brzegu, o ile dobrze pamiętam 130 - 140cm średnicy. Nie jest to wcale komfortowe, a była to jedna z mniejszych którą używaliśmy.
Wieczorem kolacja w fajnej restauracji blisko Rio Uruguay. W oddali widzieliśmy jak ciemne niebo co jakiś czas zmienia swój kolor na biało żółty. Burza zbliżała się od strony Argentyny. Po kolacji mieliśmy odławiać w Rio Uruguay. Obfite opady spowodowałaby, że łowienie nocne stałoby się niebezpieczne. W trakcie kolacji nastąpiła taka zlewa, że woda przy krawężniku wylewała się na chodnik. Trwało to jakieś 30 minut. Ulice zamieniły się w rwące potoki. Ludzie nawet nie używali parasoli, bo absolutnie nic to by nie pomogło. W dniu dzisiejszym Urugwaj grał o mistrzostwo SA U20. Po ustaniu deszczu na ulicę wyszli ludzie i zaczęli tańczyć. Urugwaj wygrał 2:1 z Ekwadorem. Sztuczne ognie, alkohol, tańczące tłumy, to atmosfera która pojawiła się znikąd, ale powodowała, że ten wieczór mógłby trwać i trwać.
My tymczasem jak pokręceni, ale pozytywnie nastawieni z latarkami staliśmy na brzegu rzeki i łapaliśmy sumy, glonojady ( Hypostomus luteomaculatus) flondry, Crenicichla Vitatta i inne wynalazki przyrody. Niestety z uwagi na moją operację nogi, nie podszedłem do tego zadania. Brzeg był kamienisty. W zasadzie miejscami zbudowany był z płaskich kamieni tworzących póki skalne, pokryty breją z błota, które po deszczu było bardzo zdradliwe: albo się jechało po nim, albo wpadało do nieoczekiwanej kałuży błota po co najmniej połowę łydek.
Latarki trochę pomagały, ale nie za bardzo. Ekscytacja zresztą rosła i w zapomnienie odchodziło niebezpieczeństwo, kiedy to rozlegały się okrzyki, że ktoś coś złapał fajnego
. Nagle w zapomnienie poszły wszystkie niedogodności tektoniczne.W sumie dzień bardzo udany. Jak padłem na łóżko o 2 w nocy, to jedynie chciałem zamknąć oczy.
[b]1300 l - SA