[teo]

Zakupiona pielęgnica powinna w przyszłości wyrosnąć na zdrową i piękną rybę. Niestety już na samym początku możemy zniweczyć te plany wybierając skalarka marnej jakości, który nigdy nie będzie taki o którym marzyliśmy. Na oko wszyscy wiemy jak skalar powinien wyglądać ale gdy trzeba niepożądane cechy wskazać to zaczyna się problem.

   

   

Młody skalar powinien mieć ciało okrągłe lub w kształcie pionowej elipsy. Natomiast płetwy grzbietową i odbytową o jednakowej długości i co najmniej równa wysokości tułowia, najlepiej gdy znacznie ją przekracza.  Płetwa ogonowa ma być szeroka a płetwy piersiowe długie i lekko wygięte w łuk. 

Rysunki wskazują najbardziej charakterystyczne cechy związane z kształtem płetw, ciała i ich proporcje. Do tego należy dodać niuanse związane z ubarwieniem określonej odmiany barwnej.  Dopiero suma tych cech może dać obraz pożądanej ryby.   

Bardzo często skalary odmiany klasycznej w pręgi są oferowane z podwiniętą lub za krótką płetwą odbytową oraz częściowym zanikiem pręg. Gdy młoda ryba nie ma widocznych wszystkich pręg to nie będzie ich miała również jak dorośnie. Ta wada jest związana z chowem krewniaczym na co skalary są wrażliwe. Nie należy się dziwić jak ze stada kilkudziesięciu ryb, prawidłowo zbudowanych i ubarwionych jest tylko kilka.  

Powyższe uwagi dotyczą odmian barwnych skalarów hodowlanych od wielu pokoleń w akwariach. Natomiast żaglowce dzikie, może poza Pterophyllum scalare i ich kolejnymi pokoleniami Fx, powinny mieć prawidłowe kształty, odbiegające nieco od przedstawionych.  

[Kris1984L]

Jak myślisz chyba całkiem ładne
   
   

[teo]

Szeroki ogon, ponadprzeciętnie długie płetwy, eliptyczne ciało, wyraźny wzór no i to czerwone oko. Super rybka.    

[Kris1984L]

Szeroki ogon, ponadprzeciętnie długie płetwy, eliptyczne ciało, wyraźny wzór no i to czerwone oko. Super rybka.    

To są dwie różne ryby, dodam że samce i maja już dobrane samice

[cichy24pl]

najwięcej mówią chyba standardy. warto poczytać: http://pkmd.pl/standaryzacja-zaglowcow/

Trudno mówić o proporcjach kundelków sklepowych. A co do dzikich to jest to jasno opisane.

A moim zdaniem każdy dzikus i F1,2 jest piękny. Standardy mogą tylko pomóc ocenić czy dobrze wydaliśmy ciężko zarobione pieniądze.

Co do kundelków cóż często są kiepskiej jakości.

[teo]

Co do dzikusów sprawa przedstawia się jak poniżej.

   

[teo]

Komentarz do rysunków z postu nr 6

Sven Kulander pisze o bliskim pokrewieństwie rodzaju Pterophyllum i Mesonauta. Na rysunkach 4a, 3a, 2a, 1a przedstawiłem jak poszczególne gatunki Pterophyllum odbiegają kształtem od okonio-podobnych przodków. Różnią się one przede wszystkim wielkością oraz ułożeniem płetwy grzbietowej i odbytowej względem tułowia.
Na rysunkach 4b, 3b, 2b, 1b widać jak ciało z kształtu poziomej elipsy przekształca się w pionową elipsę oraz jak towarzyszy temu „ pionowe stawianie” płetw nieparzystych.
Z kolei na rysunkach 5c, 4c, 3c, 2c, 1c przedstawiłem wypukłości i wklęśnięcia, które tak lubimy (nie tylko u ryb), oraz jak garbaty nos, prostuje się by stać się mocno zadarty u altuma. 

Powyższą historyjkę obrazkową należy potraktować jako uproszczone, poglądowe rysunki dzikich żaglowców. Każdy gatunek żaglowca ma zbiór niepowtarzalnych cech przedstawionych na rysunkach (np. 1abc odpowiada P. altum lub 4abc odpowiada P. leopoldi). Istotne jest to że występują one razem - kompleksowo. Jeśli potrafimy wskazać cechy gatunkowe to mamy ułatwione zadanie przy określeniu jakości zakupionych ryb. Przecież nie raz zastanawiamy się czy ta rybka to prawdziwy dzikus czy nie. Tak więc rysunki żaglowców, możemy analizować w układzie poziomym jak również w układzie pionowym gdzie są zilustrowane cechy danego gatunku. 

W przypadku kolejnych pokoleń dzikich żaglowców Fx i krzyżówek dzikich z odmianami barwnymi skalarów, sprawa się komplikuje. Wtedy kolejne pokolenia, pod wpływem warunków hodowli i zjawiska endogamii, stopniowo upodabniają się kształtem do Mesonauta. Do tego należy dodać, że krzyżówki miedzy P. leopoldi z licznymi odmianami barwnymi P. scalare są na porządku dziennym. Natomiast P. altum jak na razie nie tworzy krzyżówek z innymi Pterophyllum. 
Ta niekorzystna zmiana kształtu i wielkości jest w ostatnich latach rekompensowana przez celowe krzyżówki dzikich (2a) z innymi formami barwnymi skalara. Dzięki temu możemy się cieszyć pięknymi w kształcie, wielkości i ubarwianiu skalarami. Np. Bułgar Rakio Slavkov kilka lat temu skrzyżował żaglowca Rio Nany z żaglowcem z Manacapuru. Ryby do krzyżówki odpowiednio dobrał więc nie był to przypadek lecz planowa robota. Postanowił uzyskać skalara, który łączyły charakterystyczne ubarwienie dzikich żaglowców (Manacapuru - czerwień na grzbiecie i Nany - plamki na ciele), zachowując przy tym piękny kształt ciał po żaglowcu z Rio Nany. Nazwał tę nowa odmianę „skalar nanacapuru”.
Zwróćcie uwagę na kształt tych skalarów: 
www.youtube.com/watch?v=r5qn2Uh0U3s 
 

[wlad]

bardzo ładne ryby. Dzięki za ciekawy tekst i filmiki.

[DavCZ]

"Natomiast P. altum jak na razie nie tworzy krzyżówek z innymi Pterophyllum. "
   
              Niestety nawet to jusz sie udalo.



http://www.sydneydiscusworld.com/altum-x...bred-4-cm/

[dzikakuna]

Nie wierze w to. To pewnie "chłyyt matetindowy".