02-11-2015, 22:00 PM
Poranek zaczęlismy od wymiany wody w coraz większej ilości pojemników. Coraz więcej czasu to zajmowało.
Nie wiem czemu, ale tutaj nie mogłem spać. Może dlatego, że rano budziło mnie przeraźliwe zimno pomimo tego, że spałem w spiworze. Dzień zacząłem od jakieś 5.30. Na zewnątrz siedział juz Jesus popijając Yerba Mate. Jesus nie mówi po angielsku, dlatego starałem sie mu przekazać, że jak on ma yerba mate, to ja chcę wodę na kawę
.
Ku mojemu ździwieniu udało nam się porozumieć. Popijając gorącą kawę, zabrałem się za robotę. Po jakiejś godzinie ludziska zaczęli wstawać. Gdzieś po 6.00 dołączył jeszcze Ken. O 8.00 byliśmy juz gotowi do śniadania. Ja byłem już po dwóch kawach.
Śniadanie było bardzo proste. Bułki, szynka, ser i salami. Do tego jogurt truskawkowy z woreczka.
Po śniadaniu zabraliśmy sie do miejsca oddalonego jakies 20 minut jazdy, które nota bene mijaliśmy w drodze na ranczo, które nosiło nazwę Canada (kaniada) Maria Lemos. Potok, który kiedys był niezaburzony, ponieważ nie było mostu. Teraz jak zbudowano most, potencjalne miejsce odłowu Ancistrusa zostało - praktycznie zniszczone.
Można powiedzieć cywilizacja doszła i tutaj. Nam nie było do śmiechu, ponieważ zanim ekosystem wróci do normy minął pewnie lata. Godzina była wczesna, a więc i woda mega zimna. Jak woda zimna, to ryb nie ma. Pomachaliśmy raczkami, rzucająć siatki i nic. Na dodatek moja siatka utknęła miedzy kamieniami i niestety musialem wejść do tej lodowatej wody.
Po chwili stwierdziliśmy, że się zawijamy i podjedziemy na ranczo, gdzie biegnie ciek wodny. Teraz gdy wody były podwyższone stawał się niezłym miejscem na odłowy. Po kolejnych 20 minutach trafiliśmy na miejsce.
Radośnie wychodząc z auta przywitało nas stado krówek, które myślaly, że jedzonko dla nich przyjechało. No cóż chyba były zawiedzione, bo po chwili gapienia się i muczenia poszły sobie.
Do cieku musieliśmy kawełk podejść. Było to idealne miejsce na wędkę. Felipe jednak spróbował swoich sił wcześniej z siatką.
Połowy jak sie okazło były obfite, głównie C. Scotti, Barracuda, Hopliasy Malabaricus. Felipe dodatkowo złowił kilka sztuk Gymnogeophagusa sp.
Nie pisze celowo nazwy, bo takowej jeszcze nie posiada. Wszystkie te ryby mogłyby np nosić nazwę sp. Jesus Riviera albo sp. Jesus Runch.
To co jest ciekawe w tym kraju i ekscytujace, to to, ze w każdym potoku, cieku wodnym, nawet w parku w Montevideo można odłowić rybę, która nie ma jeszcze nazwy. Można domniemywać jedynie, że jak sie pojedzie w inne miejsce, to odłowimy te same ryby. W rzeczywistości będą to zawsze inne okazy, chociażby różniące się kolorem.
Po jakiejś godzinie, pojechalismy z powrotem na ranczo, zeby zapelnić puste żołądki. Czekała na nas wczorajsza kolacja, tylko na zimno
Zjedliśmy, pogadaliśmy i zapakowaliśmy sie z Jesusem na wspomniane wcześniej nieodkryte jeszcze laguny.
Przepiękne miejsce. Tutaj własnie pierwszy raz widziałem własnymi oczami, tarło Australoherosów cf. Facetusa.
Jako ciekawostkę napiszę, że odłowilismy nieopisany jeszcze gatunek pielęgnicy - najprawdopodobniej udało się odłowić parę (zdjęcie na końcu - przedostatnie) i nie jest to Cichlasoma Dimerus.
Ściemniało sie już jak zjeżdzaliśmy na ranczo. Musielismy jeszcze zająć się rybami, a z oddali pachniał już pieczony kurczak i zalatywało tytoniem ze świeżo skręconego papierosa. Ken oczywiście, zawinął sobie jointa, no bo marycha legalna jest w tym kraju, więc kto chce to pali.
Po obfitej kolacji siedziliśmy jeszcze na necie i ogranialiśmy nasze prywatne sprawy. Szybki prysznic. Sen przyszedł późno tym razem.
Nie wiem czemu, ale tutaj nie mogłem spać. Może dlatego, że rano budziło mnie przeraźliwe zimno pomimo tego, że spałem w spiworze. Dzień zacząłem od jakieś 5.30. Na zewnątrz siedział juz Jesus popijając Yerba Mate. Jesus nie mówi po angielsku, dlatego starałem sie mu przekazać, że jak on ma yerba mate, to ja chcę wodę na kawę
.Ku mojemu ździwieniu udało nam się porozumieć. Popijając gorącą kawę, zabrałem się za robotę. Po jakiejś godzinie ludziska zaczęli wstawać. Gdzieś po 6.00 dołączył jeszcze Ken. O 8.00 byliśmy juz gotowi do śniadania. Ja byłem już po dwóch kawach.
Śniadanie było bardzo proste. Bułki, szynka, ser i salami. Do tego jogurt truskawkowy z woreczka.
Po śniadaniu zabraliśmy sie do miejsca oddalonego jakies 20 minut jazdy, które nota bene mijaliśmy w drodze na ranczo, które nosiło nazwę Canada (kaniada) Maria Lemos. Potok, który kiedys był niezaburzony, ponieważ nie było mostu. Teraz jak zbudowano most, potencjalne miejsce odłowu Ancistrusa zostało - praktycznie zniszczone.
Można powiedzieć cywilizacja doszła i tutaj. Nam nie było do śmiechu, ponieważ zanim ekosystem wróci do normy minął pewnie lata. Godzina była wczesna, a więc i woda mega zimna. Jak woda zimna, to ryb nie ma. Pomachaliśmy raczkami, rzucająć siatki i nic. Na dodatek moja siatka utknęła miedzy kamieniami i niestety musialem wejść do tej lodowatej wody.
Po chwili stwierdziliśmy, że się zawijamy i podjedziemy na ranczo, gdzie biegnie ciek wodny. Teraz gdy wody były podwyższone stawał się niezłym miejscem na odłowy. Po kolejnych 20 minutach trafiliśmy na miejsce.
Radośnie wychodząc z auta przywitało nas stado krówek, które myślaly, że jedzonko dla nich przyjechało. No cóż chyba były zawiedzione, bo po chwili gapienia się i muczenia poszły sobie.
Do cieku musieliśmy kawełk podejść. Było to idealne miejsce na wędkę. Felipe jednak spróbował swoich sił wcześniej z siatką.
Połowy jak sie okazło były obfite, głównie C. Scotti, Barracuda, Hopliasy Malabaricus. Felipe dodatkowo złowił kilka sztuk Gymnogeophagusa sp.
Nie pisze celowo nazwy, bo takowej jeszcze nie posiada. Wszystkie te ryby mogłyby np nosić nazwę sp. Jesus Riviera albo sp. Jesus Runch.
To co jest ciekawe w tym kraju i ekscytujace, to to, ze w każdym potoku, cieku wodnym, nawet w parku w Montevideo można odłowić rybę, która nie ma jeszcze nazwy. Można domniemywać jedynie, że jak sie pojedzie w inne miejsce, to odłowimy te same ryby. W rzeczywistości będą to zawsze inne okazy, chociażby różniące się kolorem.
Po jakiejś godzinie, pojechalismy z powrotem na ranczo, zeby zapelnić puste żołądki. Czekała na nas wczorajsza kolacja, tylko na zimno
Zjedliśmy, pogadaliśmy i zapakowaliśmy sie z Jesusem na wspomniane wcześniej nieodkryte jeszcze laguny.
Przepiękne miejsce. Tutaj własnie pierwszy raz widziałem własnymi oczami, tarło Australoherosów cf. Facetusa.
Jako ciekawostkę napiszę, że odłowilismy nieopisany jeszcze gatunek pielęgnicy - najprawdopodobniej udało się odłowić parę (zdjęcie na końcu - przedostatnie) i nie jest to Cichlasoma Dimerus.
Ściemniało sie już jak zjeżdzaliśmy na ranczo. Musielismy jeszcze zająć się rybami, a z oddali pachniał już pieczony kurczak i zalatywało tytoniem ze świeżo skręconego papierosa. Ken oczywiście, zawinął sobie jointa, no bo marycha legalna jest w tym kraju, więc kto chce to pali.
Po obfitej kolacji siedziliśmy jeszcze na necie i ogranialiśmy nasze prywatne sprawy. Szybki prysznic. Sen przyszedł późno tym razem.
[b]1300 l - SA