• Witamy na forum akwarystycznym,
  • poświęconym wyłącznie najpiękniejszym
  • i najciekawszym rybom jakimi są pielęgnice.
  • Tylko tu porozmawiasz o pielęgnicach
  • z każdego zakątka świata,
  • znajdziesz ciekawe informacje,
  • uzyskasz pomoc ekspertów
  • i prawdziwych pasjonatów.
  • Pokaż swoje akwaria
  • i trzymane w nich pielęgnice.
  • Dziel się własnymi doświadczeniami.
Witaj! Logowanie Rejestracja


Title: Kostaryka 2020 - 4 gringo i ubaw po pachy

#51
No filas filmy zajebiste.Oj cos czuje ,ze przybedzie na forum sporo nowych zbiornikow CA.
 
Odpowiedz
Podziękowania złożone przez:
#52
Panowie, relacja jest świetna. Nawet kwarantanna ma dobre strony Wink Gdyby nie ona, relacja nie byłaby pewnie tak obfita i na świeżo pisana, a filmiki pewnie nigdy nie byłyby zmontowane Big Grin
Czekamy na kolejne posty.
I miss the good old days. When everyone wasn't an overly sensitive pussy! - Clint Eastwood
 
Odpowiedz
Podziękowania złożone przez:
#53
7.03

Dzisiejszy dzień nie zaczął się wcale optymistycznie, bo obudził nas deszcz, który utrzymywał się gdzieś do godziny 10.00 - 10.30, a który od czasu do czasu zmieniał się w zlewę.

   

Jak co dzień zjedliśmy śniadanko, ale tym razem zrobiliśmy go już sami. Łojciec zrobił jajecznicę i do tego była kawka, sok.

W naszym przepastnym apartamencie żeby zjeść śniadanie musieliśmy robić to na raty, ponieważ duża cześć blatu zajęta była przez kompy, ładowarki, kamerki i inne wynalazki techniki.

Po pewnym czasie powstał w naszych głowach plan, że podjedziemy nad jezioro Arenal i dowiemy się jak zorganizować połowy na jeziorze. Droga przeszła gładko i w miarę oddalania się od La Fortuna rozpogadzało się. Droga poradziła przez jebutną tamę, a naszym oczom ukazała się z jednej strony piękna panorama jeziora, a z drugiej ledwo widoczny potoczekZawstydzony. Zauważyliśmy też miejsce gdzie znajdowało się dużo łodzi, więc postanowiliśmy tam właśnie podjechać, żeby czegoś się dowiedzieć. Filo z Kobuzem poszli gadać i dowiedzieli się tyle, że dzisiaj nie załatwimy tutaj niczego i mamy podjechać do wioski, która znajdowała się po drugiej stronie jeziora, gdzie podobno mieszka rybak, który możne nam zorganizować połowy. 

No ujmę to tak ch.. w d..., a głupiemu radość. Łojciec już zaczął marudzić: ja pierd...ile będę tutaj siedzieć, zaraz dostanę duszności. Się pytam w Toyocie, Ty się dobrze czujesz? On na to ch....z Toyotą, jedźmy, zwiedzajmy, chodźmy do lasu, nazbierajmy grzybów, najaramy się i od razu Dovii zobaczymyBoisie. Se myślę, jarał coś na śniadanie, tylko się nie przyznał, a może na głodzie jest, bo jeszcze browara się nie napił.... ciśnienie mu spadło bo chłopaki wrócili i zaczęło się coś dziać. 
Się pytamy i co: Na to Kobuz, ze jakiś babo - chłop powiedział, że jak ryby Guapote to z powrotem....i w tamtym kierunku pokazywał ręką.

Dobra zawróciliśmy i skleciliśmy zaraz za tama w prawo, jedziemy, jedziemy, droga się kurde kończy, zaczyna szutr, potem szutr i dziury, potem dziury i coraz mniej szutru. Łojciec zaczął marudzić: ja pierd....dlaczego tak powoli, dlaczego nie ma nic co się rusza, ja już chcę wyjść z samochodu. Po drodze przemknęliśmy przez dwie ładne rzeczki, do których był bezpośredni zjazd - idealnie pomyśleliśmy. Przyjechaliśmy na miejsce do tej miejscowości, przy czym najpierw ją minęliśmy, bo myśleliśmy że nie o to kamon, w tym temacie, ale dalej był tylko sam las, który od czasu do czasu otwierał się pięknym widokiem na jezioro.... gdyby nie fakt, ze znajdowały się tam kajmany, to można by było pochodzić gdzie nie gdzie....

Zatrzymaliśmy się przy jedynym chyba wówczas otwartym obiekcie - wypożyczalni kajaków. Facet nam powiedział UWAGA, musicie się wrócić nad jezioro (z miejsca skąd przyjechaliśmy) i zapytać o Belga.... DOBRA...

Łojciec zaczął marudzić: ja pierd..... ile jeszcze będę siedzieć w tym samochodzie. czuje się jak więzień. Mówię mu, otwórz se okno, wyjdź, ale nie...będzie jęczeć....mówię mu browara się napij. Mówi wypiłem już, się pytam: wszystko, a On na to: a co miałem robić, jak siedzę i siedzię i siedzę....

Pojechaliśmy z powrotem....po drodze zatrzymaliśmy się nad jedną z rzek, myśląc, że coś zobaczymy. Tym czasem woda miała temp 22 stopni i nie było w nich kompletnie nic...

   

No to zapakowaliśmy się i w drogę. Na miejscu zapytaliśmy jednak innego gościa, ale tym razem o Belga i on, zrobił to co facet powinien zrobić od razu: wziął za telefon i zrobił calla...po chwili rozmawiałem już z DuńczykiemRotfl, jak mi się wydawało (bo powiedział że mówi po duńsku) który okazał się być Belgiem, właśnie tym Belgiem na którego mieliśmy trafić od razu. Dowiedzieliśmy się ile chciał, za odłowy, umówiliśmy się na konkretną godzinę i wsio. Wróciliśmy do La Fortuna na obiad.

   

Tym razem wybraliśmy inną knajpę. Pozwoliliśmy Łojcowi, żeby coś wybrał. Miejsce było, urokliwe jak każde w zasadzie w tym mieście. Zamówiliśmy obiad i wróciliśmy do naszego wypasionego apartamentowca.

Dzień się dłużył, jedni byli happy , a inni uważali za stracony, ale ja sobie tak myślę, że w sumie nie do końca taki był. 

Popołudniu z braku laku, postanowiliśmy pojechać poszukać rzek, które ewentualnie nadawałyby się do oglądania ryb. Niestety, ale z uwagi na deszcze, wszystkie jak jeden mąż, były strasznie brudne i nie było co się nawet zatrzymywać - a mieliśmy takie nadzieje - ale jak się to mówi, nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło....
[b]1300 l - SA

 
Odpowiedz
Podziękowania złożone przez:
#54
Stary geriatryk wszystko popierniczył Big Grin
W ten dzień owszem marudzilem ale dopiero po południu.
Panowie uparci chcieli znaleźć rzekę do nurkowania kiedy im z Kobuzem mówiliśmy ze wszedzie syf bo padał deszcz. Stąd siedzieliśmy jak debile w aucie i kręciliśmy bezsensowne kilometry , co mnie się nie spodobało Smile
 
Odpowiedz
Podziękowania złożone przez:
#55
Dla mnie to był najgorszy dzień wyprawy, na szczęście więcej takich już nie było Smile
Potrzebujesz oryginalny wzór na serwetkę - wycinankę?
Skorzystaj z forumowego avatara Wink
 
Odpowiedz
Podziękowania złożone przez:
#56
Na szczęście to był tylko jeden taki dzień który już nigdy więcej się nie powtórzył. Po tym dniu nadeszła zajebista niedziela.

W ten dzień postanowiliśmy się rozdzielić na dwie dwuosobowe grupy. I tak pierwsza grupa dwóch Geriatryków miała zaklepane wypłynięcie na jezioro Arenal celem połowy jakieś tam pielęgnicy ... aa chyba tu chodziło o  Parachromis dovii. Panowie pół nocy nie spali z podniecenia i latali co chwilę do kibla opróżniając jelita w obawie przed długim czasem którym ich czekał do spędzenia na łódce. Oni wstali szybciej zjedli i pojechali. Pewnie któryś z nich opisze co sie tam działo ... jak to jednak sie posikali , spalili itp Wink

Natomiast młodsza i reprezentatywna grupa , czyli Ja i Kobuz mieliśmy w tym dniu plan aby połazić po La Fortuna i pozwiedzać miejscowość a także odwiedzić mały rezerwat przyrody Bogarin Wildlife Trail gdzie czekały na nas żaby , leniwce oraz masa ptaków. 
Po śniadaniu udaliśmy się w strone centrum miasta. W ten dzień na dworze panował prawdziwy upał i już koło godziny 8.00 rano byłem naprawdę mocno spocony jak bedzie widać za chwile na załączonym obrazku. Idąc ulicami pustego w niedziele rano miasta natrafiliśmy na urocza kawiarenkę gdzie delektowaliśmy się pyszna Kostarykańską kawą i Kobuz chyba nawet coś wsunął słodkiego. Kawa kosztowała 6zł Smile

Nastepnie udaliśmy sie w dalsza drogę i mielismy do przejścia jeszcze jakieś 3km. Po drodze natrafiliśmy na bardzo kolorowy skwerek z fontanna kościołem i miejscowymi pijaczkami. W ten dzień w tym miejscu miał sie odbyć jakiś festyn i policja rostawiała namioty pod kościołem.
     
Po około godzince spokojnego spacerku doszliśmy do rezerwatu. Po uiszczeniu opłaty w wysokości 10$ wyciągneliśmy aparaty oraz kamerę i udaliśmy się w głąb lasu. Na początku musieliśmy trochę przycisnąc kroku bo za nami niestety ustawiła sie strasznie hałasująca wycieczka ze średnia wieku +60. Ale po około 100 metrach juz ich nie było słychać i zaczeliśmy sie delektować florą i fauną. 
Na początku przywitał nas ptak kurowany jakis który był wyjątkowo oswojony i dał sobie bez problemu zrobić sesję zdjęciową.
     
W koło było słychać bardzo głosne kumkanie żab. Po dźwięku jaki wydawały każdy by pomyslał że to muza być spore płazy i nie będzie problemu z ich zobaczeniem. Otóż na początku za cholere nie mogliśmy ich dojrzeć. W końcu po chwili zauważyem Ja czy Kobuz pierwszego osobnika który nie miał więcej jak 3cm i z 20g Smile
   
  Kiedy juz zobaczylismy pierwsza sztukę następne były kwestia czasu by spokojnie oddać się robieniu zdjęć oraz kręceniu filmów. 
W międzyczasie przysiedliśmy sobie na małej łączce by w tle podziwiać wulkan Arenal  oraz przepiekne otaczające nas kwiaty.
     
Sporadycznie spotykaliśmy jakiś turystów. Niektórzy chodząc nie widzieli ani jednego drzewołaza i kobuz musiał im pokazać na zdjęciu czego mają wypatrywać. Był też mały epizod z kolibrami które licznie odwiedzały kilka mocno oblepionych kwiatami drzew.
   
 Niestety tym gnojkom zrobić zdjęcie jest niezwykle trudno ale coś tam sie chyba kobuzowi siadło. Był tutaj tez wspaniały leniwiec którego spokojnie poobserwowaliśmy przez lornetkę. Mijaliśmy liczne brygady mrówek żniwiarek które skrzetnie przenosiły liście do gniazda. 
Spotkaliśmy także jakieś patki z rodziny sępowatych które w ogóle sie ludzi nie bały. 
   
Pod koniec trasy przed recepcją zaczepiła mnie piekna i sympatyczna pani z obsługi i zaprowadziła mnie na tyły budynku recepcji by pokazać oczko wodne w którym pływały Parachromis dovii, Tomocichla tuba, a nawet tilapie. Oczywiście zanurzyliśmy tam kamerki ale filmy w lekko mętnej wodzie nie wyszły jakies imponujące.
Po opuszczeniu parku mój towarzysz umierał z głodu i za chwilę siedzieliśmy już w jedenj z restauracji. Miejsce było o tyle bardziej urokliwe że w tym czasie stołowało sie tu stado młodych , pieknych i zgrabnych miejscowych dziewcząt co niezwykle utrudniło Kobuzowi skupienie się na menu i wybranie czegoś do jedzenia. Po chwili ogarnięcia wybrał jednak tako z krewetkami a ja skusiłem sie na hamburgera no i oczywiście pifko. 
   

   
Po obiadku kontynuowaliśmy marsz po mieście gdzie spotkaliśmy kolegów Wędkarzy zajadających się pizzą. Chłopaki wygladali jak mocno przyrumienione frytki a i z połowów nie byli chyba za bardzo zadowoleni (ale o tym napiszą) Po krótkiej rozmowie oni udali się do naszej noclegowni a my poszliśmy dalej.
Na obrzeżach miasta znaleźlśmy przytulna restaurację gdzie zatrzymaliśmy sie na prawie dwie godzinki i raczyliśmy się WiFi i kilkoma browarkami. 
Po uzupełnieniu płynów idąc spotkaliśmy przepiękną oswojoną Amazonkę której właściciel bez problemu dał nam ją na ręce potrzymać.
   
Bedąc juz za miastem i idąc doga spotkaliśmy kilka Tukanów oraz drapieżnika Karakarę. Natrafiliśmy na plantacje kawy która z racji że już było grubo po 17-ej była już zamknięta. 

   
   

W sumie przeszliśmy w ten dzień grubo ponad dziesięć kilometrów ale naprawde było warto i to był jeden z najpieknięjszych moich dni spędzonych na Costa.
 
Odpowiedz
Podziękowania złożone przez:
#57
"W końcu po chwili zauważyłem Ja czy Kobuz pierwszego osobnika który nie miał więcej jak 3cm i z 20g"
To w pełni wyrośnięty osobnik bardzo toksycznej żabki Oophaga pumilii odmiany "blue jeans" :-).
Pozdrawiam Smile
Tomek B.
 
Odpowiedz
Podziękowania złożone przez:
#58
Przed wyjściem tego dnia postanowiłem trochę pofotografować zwierzynę w okolicy domku, i udało mi się ustrzelić kolibra przeszukującego kwitnące drzewo.
   

Zimorodka, który złapał jakąś rybę na śniadanie (chyba coś piękniczkowatego)
   

Oraz latające kilka razy dziennie w parach lub rodzinach (?) amazonki.
   

W samym mini-parku też było sporo ptactwa. Pokazany przez Łojca ptak z czerwonymi oczami to pewien gatunek chruściela, a tutaj mamy ptaka nazywanego po angielsku "kukułką-wiewiórką" (Piaya cayana) Big Grin
   

Nad głowami, jak w całej Kostaryce latały sępniki. Tu różowogłowy
   

A w miejscu z widokiem na wulkan Arenal pozowała para s. czarnych
   

W miejscu, gdzie śmigały kolibry zatrzymaliśmy się na chwilę, ale to bardzo trudne do sfotografowania ptaki, zwłaszcza w cieniu.
   

Główną atrakcją tego sanktuarium - które jeszcze niespełna 20 lat temu było plantacją trzciny cukrowej - są leniwce. Ale my się na nie napatrzyliśmy w Cahuicie, więc tutaj wystarczyły nam dwie sztuki, na tym zdjęciu leniwiec dwupalczasty.
   

Kolejną atrakcją były oczywiście drzewołazy i inne żaby (rzekotek niestety nie widzieliśmy, pewnie spały). Trzeba przyznać, że poszukiwanie żab wciąga jak narkotyk. Za każdym razem mówiliśmy, że to już ostatnia Big Grin

   

Były też wszędobylskie żniwiarki, tu jedna z największych kolonii jakie widziałem w Kostaryce (większa była jeszcze pod Wulkanem).
   

Najlepsze, że do stawiku zawołała Łojca kasjerka, bo chciała nam pokazać.... tilapie. Faktycznie, w mętnej wodzie samiec wyróżniał się kolorami, ale musieliście zobaczyć nasze miny, jak z odmętów wyłonił się ok. 30-40 cm samiec Parachromis dovii z kilkoma samicami Haha
   

W tym stawiku pływało całkiem sporo innych ryb, w tym bazalciki (Neetroplus nematopus), zebry, piękniczki, astyanaxy, a nawet, Tomocichla tuba. To było dla mnie zaskoczenie - o takich rybach mówi się, że musi mieć idealnie czystą, bieżącą wodę. A tu pływała w mętnym, wystawionym na słońce oczku.
   

Lunch z widokami
   

Arenal wygląda każdego dnia inaczej. I za każdym razem mi się podobał.
   

Wspomniana wcześniej karakara
   
- 500 złotych za małą, szarą rybę ?!
- To bardzo rzadki gatunek.
- To poproszę cztery.
 
Odpowiedz
Podziękowania złożone przez:
#59
Jak Łojciec wspomniał wstaliśmy z Silipem wcześniej, ale nie przypominam sobie żebym wstawał w nocy sikaćPaluszkiem. Być może ponownie Łojca nawiedziło trzęsienie ziemi i sam poszedł sikać ze strachuHaha.

No, ale umówieni byliśmy na tamie o 8.00. Dojechaliśmy na miejsce koło 7.50 i w sumie to przez zwykłe szczęście w ogóle się odbył ten rejsik, bo wjeżdżając, przez szlaban na teren zatoczki, nie zauważyłem drugiej jego części, której nie podnieśli. Cudem jakimś go ominęliśmyBoisie

Na miejscu czekał już tajemniczy "Belg". Łódka nie duża - cztery osoby plus sternik. Sprzęt tez był gotowy.

   

Mieliśmy do wyboru zabrać prowiant ze sobą, albo mieć w cenie, poza alkoholem. Wybraliśmy opcje nr 1. Wzięliśmy ciastka i browary.

   

Po chwili ruszyliśmy. Czas jaki mieliśmy przeznaczony na połowy to 5 godzin. Jako, że Silip nie bardzo komunikował się w języku angielskim, przejąłem pałeczkę tłumacza.

Belg rzeczywiście był narodowości belgijskiej. Przeprowadził sie do Kostaryki 20 lat temu, albo nawet lepiej, z uwagi na fakt, ze tutaj miał rodzinę. Od tych 20 lat łowi ryby sam lub z synem. Włada kilkoma językami i pali jak mega kurde smok. To nawet podziemny krasnoludek tyle nie pił,o on jarał.BoisieLeciał praktycznie jeden za drugim, z niewielkimi przerwami.

Ruszyliśmy i pierwszy browar pękł. Obawialiśmy się o pogodę, bo nie wyglądało to najlepiej. Po chili zaczęło padać. Zapytał nas czy kiedyś łowiliśmy ryby i jak. Powiedzieliśmy i zdecydował, że najpierw popłyniemy na płyciznę - tak do 3-4m.

Zatrzymaliśmy się w zatoce, zarzuciliśmy wędkę i podciągaliśmy jeden z jednej burty, a drugi z przeciwnej. Belgo stał na środku. Pierwszą cytrynę (Mojarra czyt. mohara) złowił on, potem mnie udało się złowić dwie pod rząd.

   

ale gdzie te dovii? nie maConfused

Powiedział, że przy takiej temperaturze raczej uciekają głębiej, dlatego po jakiejś godzinie postanowił zmienić rodzaj łowienia na trolling, zatem popłynęliśmy na głębszą wodę: 6-8m. Pogoda się poprawiła. Wyszło słońce. Pękł kolejny browar. Po chwili mamy branie. Silip wybiera i już miał ja podciągać i się zerwała. Okazało się, ze była to samica dovii. 

Dovii w Kostaryce nazywane jest Guapote.

No nic, słoneczko grzało, my piliśmy i tu nagle kurde trzeba się udać za potrzebą. Silip ledwo mógł wytrzymać. Mówi kurde browar to był błąd. Trzymamy, trzymamy, ryby nie biorą, aż tu nagle bach. Mamy kolejna samice dovii.

   

   

Potem już nic nie było. Niby były brania, ale równie dobrze mogły być i korzenie drzew. Sikać nam się już tak bardzo chciało, ze zapytaliśmy Belga jak możemy to załatwić. Powiedział: lejcie za burtę od rufyRotfl. Matko jaka ulga.....

Pływaliśmy do 13 praktycznie i nic. Słońce nas spaliło. Pokazywał nam zdjęcia dovii jakie łowił tydzień przed naszym rejsikiem. Szczena opadała - mówię Wam. Mieliśmy lekki niedosyt, ale ryzyko jakie podjęliśmy było poniekąd wkalkulowane, bo od kilku dni pogoda była w kratkę a wówczas ryby uciekają w głębie i nie są za bardzo głodne.

Nie mniej jednak jezioro było piękne, 

   

   

a widok na wulkan od strony jeziora - zjawiskowy.

   

Dobiliśmy do brzegu i pojechaliśmy do na obiad. Trafiliśmy na niezłą pizzerię. Okazało się, ze własnie mijali nas chłopaki. Opowiedzieliśmy co i jak, zjedliśmy i nie wiem dlaczego, ale ja z Silipem pojechaliśmy do domu, a chłopaki jeszcze poszli zwiedzać.
[b]1300 l - SA

 
Odpowiedz
Podziękowania złożone przez:
#60
Ja tam nie żałuję, pogoda nie dopisała, ryby nie brały ale nie wiem czy jeszcze kiedyś będę pływał u podnóża wulkanu Arenal. Wieczorem wiedziałem i czułem jedno - uda miałem tak spalone jak jeszcze nigdy w życiu, skóra zeszła po kilku dniach i gdyby tamtego dnia była pogoda słoneczna to pewnie rozebrał bym się całkowicie a potem... wylinka gwarantowana Wink

Początki integracji - Made pokazuje co oglądaliśmy w rzekach

   

potem Belg pokazuje co można złapać na wędkę

   

Dla osób będących w temacie wszystkie przynęty stosowane do połowów to woblery Rapala, Belg nie był zadowolony z zaczepów jak je tracił bo dla niego zakup to około 20 dolców za sztukę

   

Mogło być lepiej ale Belg trochę nas uspokoił i z doświadczenia wie, że ten okres nie jest gwarancją na udane połowy, to loteria. Jeżeli planujecie wyjazd z pewniakiem na duże Guapote to bardziej czerwiec bierzcie pod uwagę Smile
Potrzebujesz oryginalny wzór na serwetkę - wycinankę?
Skorzystaj z forumowego avatara Wink
 
Odpowiedz
Podziękowania złożone przez:
  


Skocz do:


Browsing: 2 gości