W maju 2017 r. odbyła się Niemczech pierwsza międzynarodowa konferencja poświęcona rodzajowi Pterophyllum. Jednym z prelegentów był Dirk Bellstedtt (profesor biochemii na Uniwersytecie Stellenbosch w Południowej Afryce i szef Laboratorium Grupy Bellstedt, która prowadzi badania DNA nad roślinami i tkankami zwierzęcymi), który poinformował o wynikach swoich badań nad DNA Pterophyllum altum.
Badania dotyczyły Pterophyllum z dorzeczy górnego Orinoko i Negro na pograniczu Kolumbii, Wenezueli i Brazylii, od Puerto Ayacucho przez San Fernando do San Felipe. Czyli obszaru doniedawna uważanego za matecznik „prawdziwych i nieprawdziwych” Pterophyllum altum. Obecnie altumy są odławiane z Rio Atabapo, Rio Inirida i Rio Ventuari ale występują też w innych dopływach Orinoko na tym obszarze. Materiał do badań został dostarczony Dirkowi przez cały zespół ludzi związanych głównie z „Finaramą” w której poczesne miejsce zajął Ed Ruiz .
występowanie altum.png (Rozmiar: 156.2 KB / Pobrań: 72)
Bellstedtt stwierdził że pomiędzy altumami z dorzeczy w pobliżu tych czterech miejscowości, występują zauważalne odmienności morfologiczne oraz zdecydowane różnice w ich DNA. Przy czym jak zaobserwował Ed Ruiz na materiale odłowionym w naturze i następnie hodowanym w takich samych warunkach, altumy w młodym wieku są fenotypowo nie do odróżnienia, natomiast u dorosłych już te różnice są zauważalne.
Dirk badał również altumy pochodzące z linii hodowlanych Horsta Linkego i doszedł do wniosku, że mają identyczne DNA jak dzikie altumy z Puerto Ayacucho. Również linia hodowlana nazywana „Orinoko altum „ pochodząca z hodowli Simona Forkela jest również identyczna z altumami z Puerto Ayacucho. Z kolei druga linia hodowlana altumów Folkera nazywana „Siegrist” ma identycznie DNA jak altumy z Rio Inirida. Nadmienię że Czeskie altumy pochodzą z Niemiec, prawdopodobnie z linii Linkego (sam Horst Linke altumów już nie hoduje). Czyli to co dociera do nas jako hodowlane altumy z Niemiec i Czech mają całkiem szlachetnych przodków i nie są to Pterophyllum scalare lecz zmieniony fenotypowo pod wpływem warunkami hodowli, któryś z wariantów/typów Pterophyllum altum wymienionych w tym wątku.
Orinoko ma połączenie z Rio Negro przez kanał Casiquere w którym również stwierdzono występowanie altumów. Bellstedtt badał DNA Pterophyllum z rzek w pobliżu San Felipe w Brazylii i stwierdził, że to odrębny typ altuma, którego DNA różni się od tych z Orinoko. To zróżnicowanie DNA wynika z faktu, że żaglowce występują w Negro w sposób odizolowany, wyspowy na bardzo rozległym obszarze.
Dirk Bellstedtt w jednym z postów w intrenecie napisał, że nie można uważać górnego Orinoko za jedyne miejsce występowania altumów. W tej chwili próbuje się dowiedzieć gdzie w Rio Negro kończy się występowanie Pterophyllum altum a gdzie zaczyna występowanie Pterophyllum scalare. Nie wie gdzie jest strefa w której te dwa gatunki krzyżują się i czy w ogóle to następuję. Potrzebne są wiec próbki z obszaru poniżej San Felipe, zanim będzie mógł przedstawić bardziej precyzyjne dane.
Dodam, że badania (między innymi dr Meliciano) nad żaglowcami z Negro w pobliżu Santa Isabel i Brcelos, zostały przeprowadzone wcześniej i stwierdzono w nich, że występuje w tym obszarze Pterophyllum scalare i Pterophyllum leopolddi.
Smaczku na konferencji dodał Georg Wüst, który mówił o wynikach swojej podróży do Rio Negro, która była zorganizowana w celu odnalezienia nowych miejsc występowania altuma. Znalazł je w Rio Mariae, która wpływa do Negro miedzy Sao Gabriel a Santa Izabel.
A co na to Bleher, który dał się poznać z kontrowersyjnego twierdzenia czym jest altum a czym scalare. Na FB jego obszerny, bufoniasty wpis można podsumować tak - szkoda pieniędzy na takie badania, przeprowadzone przez nie wiadomo kogo. Przy całym szacunku dla jego dorobku - zachował się mało iteligentnie.
Wyciągam wniosek z tego taki:
Pterophyllum altum istnieje w dwóch różnych liniach filogenetycznych jako grupa Rio Orinoko i jako grupa Rio Negro. Badania Dirka Bellstedtta nie rozstrzygają kwestii przynależności gatunkowej ale dają nowe światło na podobieństwa i zróżnicowanie rodzaju Pterophyllum z tego obszaru. W związku z tym dyskusja na temat prawdziwego i nie prawdziwego altuma zaczyna tracić sens.
Pozostałe formy/odmiany żaglowców odławiane z natury pokazują sekwencje genetyczne typowe dla gatunku Pterophyllum scalare, dotyczy to szczególnie żaglowca Santa Isabel, żaglowca Nanay, żaglowca Manakapuru. Ale nie jest to koniec badań, ponieważ analiza DNA nie może dać odpowiedzi na status niektórych bardzo specyficznych lokalnych form żaglowców, które mogą być nowymi gatunkami lub podgatunkami.
Badania dotyczyły Pterophyllum z dorzeczy górnego Orinoko i Negro na pograniczu Kolumbii, Wenezueli i Brazylii, od Puerto Ayacucho przez San Fernando do San Felipe. Czyli obszaru doniedawna uważanego za matecznik „prawdziwych i nieprawdziwych” Pterophyllum altum. Obecnie altumy są odławiane z Rio Atabapo, Rio Inirida i Rio Ventuari ale występują też w innych dopływach Orinoko na tym obszarze. Materiał do badań został dostarczony Dirkowi przez cały zespół ludzi związanych głównie z „Finaramą” w której poczesne miejsce zajął Ed Ruiz .
występowanie altum.png (Rozmiar: 156.2 KB / Pobrań: 72)
Bellstedtt stwierdził że pomiędzy altumami z dorzeczy w pobliżu tych czterech miejscowości, występują zauważalne odmienności morfologiczne oraz zdecydowane różnice w ich DNA. Przy czym jak zaobserwował Ed Ruiz na materiale odłowionym w naturze i następnie hodowanym w takich samych warunkach, altumy w młodym wieku są fenotypowo nie do odróżnienia, natomiast u dorosłych już te różnice są zauważalne.
Dirk badał również altumy pochodzące z linii hodowlanych Horsta Linkego i doszedł do wniosku, że mają identyczne DNA jak dzikie altumy z Puerto Ayacucho. Również linia hodowlana nazywana „Orinoko altum „ pochodząca z hodowli Simona Forkela jest również identyczna z altumami z Puerto Ayacucho. Z kolei druga linia hodowlana altumów Folkera nazywana „Siegrist” ma identycznie DNA jak altumy z Rio Inirida. Nadmienię że Czeskie altumy pochodzą z Niemiec, prawdopodobnie z linii Linkego (sam Horst Linke altumów już nie hoduje). Czyli to co dociera do nas jako hodowlane altumy z Niemiec i Czech mają całkiem szlachetnych przodków i nie są to Pterophyllum scalare lecz zmieniony fenotypowo pod wpływem warunkami hodowli, któryś z wariantów/typów Pterophyllum altum wymienionych w tym wątku.
Orinoko ma połączenie z Rio Negro przez kanał Casiquere w którym również stwierdzono występowanie altumów. Bellstedtt badał DNA Pterophyllum z rzek w pobliżu San Felipe w Brazylii i stwierdził, że to odrębny typ altuma, którego DNA różni się od tych z Orinoko. To zróżnicowanie DNA wynika z faktu, że żaglowce występują w Negro w sposób odizolowany, wyspowy na bardzo rozległym obszarze.
Dirk Bellstedtt w jednym z postów w intrenecie napisał, że nie można uważać górnego Orinoko za jedyne miejsce występowania altumów. W tej chwili próbuje się dowiedzieć gdzie w Rio Negro kończy się występowanie Pterophyllum altum a gdzie zaczyna występowanie Pterophyllum scalare. Nie wie gdzie jest strefa w której te dwa gatunki krzyżują się i czy w ogóle to następuję. Potrzebne są wiec próbki z obszaru poniżej San Felipe, zanim będzie mógł przedstawić bardziej precyzyjne dane.
Dodam, że badania (między innymi dr Meliciano) nad żaglowcami z Negro w pobliżu Santa Isabel i Brcelos, zostały przeprowadzone wcześniej i stwierdzono w nich, że występuje w tym obszarze Pterophyllum scalare i Pterophyllum leopolddi.
Smaczku na konferencji dodał Georg Wüst, który mówił o wynikach swojej podróży do Rio Negro, która była zorganizowana w celu odnalezienia nowych miejsc występowania altuma. Znalazł je w Rio Mariae, która wpływa do Negro miedzy Sao Gabriel a Santa Izabel.
A co na to Bleher, który dał się poznać z kontrowersyjnego twierdzenia czym jest altum a czym scalare. Na FB jego obszerny, bufoniasty wpis można podsumować tak - szkoda pieniędzy na takie badania, przeprowadzone przez nie wiadomo kogo. Przy całym szacunku dla jego dorobku - zachował się mało iteligentnie.
Wyciągam wniosek z tego taki:
Pterophyllum altum istnieje w dwóch różnych liniach filogenetycznych jako grupa Rio Orinoko i jako grupa Rio Negro. Badania Dirka Bellstedtta nie rozstrzygają kwestii przynależności gatunkowej ale dają nowe światło na podobieństwa i zróżnicowanie rodzaju Pterophyllum z tego obszaru. W związku z tym dyskusja na temat prawdziwego i nie prawdziwego altuma zaczyna tracić sens.
Pozostałe formy/odmiany żaglowców odławiane z natury pokazują sekwencje genetyczne typowe dla gatunku Pterophyllum scalare, dotyczy to szczególnie żaglowca Santa Isabel, żaglowca Nanay, żaglowca Manakapuru. Ale nie jest to koniec badań, ponieważ analiza DNA nie może dać odpowiedzi na status niektórych bardzo specyficznych lokalnych form żaglowców, które mogą być nowymi gatunkami lub podgatunkami.